Ik ben zo iemand die interessante interviews en opiniestukken uit kranten en magazines scheurt en ze op een stapeltje op haar bureau verzamelt. Nu en dan doorblader ik dat bergje nog eens en berg ik alles op in mijn eindeloze (niet-digitale) knipselmappen. Ik stootte vandaag op een reflectietekst van Liesbeth Van Impe, hoofdredacteur van het Nieuwsblad, gepubliceerd in een aprilse weekendeditie.
Een opiniestuk over ‘groot leiderschap’. Pieter De Crem die zichzelf en de verzamelde regeringen groot leiderschap toeschrijft in hun aanpak van de coronacrisis. Wat deed mij dit gehele opiniestuk treffend denken aan de situatie in onze stad, een half jaar geleden. Toen de meerjarenplanning- en begroting onder druk kwamen te staan door één partij.
Liesbeth praat over twee zaken, waar groot leiderschap voor staat. Ten eerste verantwoordelijkheid nemen, geen paraplu opentrekken. Je excuseert je en doet je best om toekomstige blunders te vermijden. Dan doe je wat van een doorsnee politicus net niét verwacht wordt. Ten tweede gaat leiderschap over boven jezelf uitstijgen. Vrij vertaald: mensen die in de complexe politieke wereld kunnen en willen samenwerken, en die zich niets aantrekken van korte termijnstrategieën en navelstarende partijpolitiek. Je komt het verst met een groep mannen en vrouwen die het beste uit zichzelf halen en het beste voorhebben met een stad en haar inwoners.
Een dergelijke reflectie sterkt mij nog meer in mijn keuze om als onafhankelijke politicus verder te werken voor Aalst en haar deelgemeenten. Samen met mijn meerderheidscollega’s van Open VLD, NVA en onafhankelijk schepen Katrien Beulens.
Verantwoordelijkheid nemen en boven jezelf uitstijgen. Het is weinigen gegeven.
Zo is dat Silke…
Als politicus vind ik het heel belangrijk dat je steeds in de spiegel kan kijken en dan kan zeggen : wat ik heb gedaan heb ik gedaan in eer en geweten in functie van de mensen die mij een mandaat hebben gegeven.
En jij bent iemand die opkomt voor die mensen